باز امشب به اسمان تیره نگاه می کنم و باز همان سئوالات همیشگی توی ذهنم مثل ستاره ها روشن می شوند .
سئوالاتی بی پاسخ
سئوالاتی که هیچ کس به ان جواب درستی نمی دهد ،
سئوال اینکه چرا می گویند شب ظالمه ،
چرا شب با این همه سخاوت تیره ست ،
چرا شب با این همه ستاره جای خورشید رو نمی تونه بگیره ........
چرا.............چرا................چرا.........
و هزاران چراهای دیگر که هیچ کدام پاسخی ندارند ....
اما اسمان شب مثل همیشه ارامش را به من هدیه می کند و این تنها هدیه ای ست که هیچ کس نمی تواند ان را از من بگیرد .
و من شب را با تمام وجودم دوست دارم ، چون هدیه ای که به من می دهد با ارزش است .
منبع : خودم
ببخشید دیر نطر دادم خیلی قشنگ است هووووووووووووووورررررررررااااااااااااااا
اول شدم